U sredu 20. decembra u 20 sati na maloj sceni Opere i teatra Madlenianum nastupiće glumački ansambl HNK Varaždin sa kamernom dramom Krokodili, nastale po priči Crocodiles iz moje zbirke “Ovo nije veselo mesto” u dramatizaciji Darija Bevande i režiji Dražena Krešića.
Komad se dešava u Londonu, osamdesetih i priča o strancu, mladiću, u potrazi za životnim iskustvom i spisateljskom potvrdom. Predstava ne idealizuje osamdesete godine. Slika društva ostaje neidealna, a pojedinci u njoj prikazani su kao rezultat različitih uticaja i njihove nemoći da upravljaju životnim tokovima. Potpomognuti suptilnim i nenametljivim, a opet znalačkim i promišljenim redateljskim potezima, kvalitetnom dramatizacijom i iznimnim glumačkim realizacijama, Krokodili se potvrđuju kao vrlo intrigantno scensko delo.
Priču je dramatizovao Dario Bevanda, režirao je Dražen Krešić, glumi četvoro nadahntih glumaca: Ljiljana Bogojević u ulozi Sabine Klivlend, Marinko Prga u ulozi njenog sina Ričarda, Katarina Arbanas kao Vibeke i Igor Skvarica kao Vladimir.
Nakon premijere predstave izvedene na sceni Zvonimir Rogoz HNK Varaždin i gostovanja u sarajevskom Kamernom teatru 55 predstava Krokodili biće izvedena 20. decembra u Beogradu na maloj sceni Opere i teatra Madlenianum.
Detaljnije o predstavi:
Vladimir, negde iz bosanskohercegovačkog jugoslavenskog prostornog i svakovrsnog drugog susretišta naroda, dolazeći u London kako bi postao objavljeni pisac, prvo ipak mora pronaći rešenje za drugi problem, naizgled mnogo jednostavniji. Naime, mora se smestiti, odnosno rentirati podstanarsku sobu u nekoj londonskoj kući. I pronalazi je u domaćinstvu majke Poljakinje i sina neprilagođenog, buntovnog a infantilnog Ričarda, uplećući se tako u njihovu svakodnevicu, prisustvujući događajima i postupnim odmotavanjima svih slojeva socijalnih i intimnih trauma svojih stanodavaca. Uz Ričardovu (bivšu) devojku Vibeke, Dankinju, zaposlenu u seksi-šopu i dilerku droge, majku poljsku katolkinju uverenu u negativan uticaj Vibeke na njenog sina, kojeg umesto imenom zove poljskim nadimkom, otvara se London i društvo u i oko njega, koje je sve samo ne podložno idealizovanju. I ispunjavanju Vladimirovih očekivanja – bilo u pronalasku okoline zapadnih sloboda i neopterećenosti nacionalnim, etničkim, verskim i intimnim trvenjima i nerazrešivim konfliktima, bilo u pronalaženju druge vrste slobode – one spisateljske, atmosfere individualizacije, uz istovremeno posmatranje, upijanje i spisateljsko oblikovanje viđenog. Umesto toga, pred njim se odigravaju događaji itekako otvoreni za uobličavanje u narativnu strukturu, spisateljski diskurs, ali ne na način očekivanog nego kao duboki kontrast prema idealizovanom društvu u kojem, kolokvijalno kazano, stvari funkcionšu i može se pronaći uzrok ponašanja drugačiji i bolji od jugoslavenskog.
